ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΨΥΧΩΣΗ

ΣΙΜΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΜΕΘΟΔΟΣ

Η υπό διαμόρφωση θεατρική-ανθρωπολογική μέθοδος αποσκοπεί στη διερεύνηση των εκφραστικών μέσων και στην ανάπτυξη εκφραστικών δεξιοτήτων για την άσκηση του εμψυχωτή θεάτρου και του ηθοποιού, με θεμελιώδεις πηγές έκφρασης το σώμα σε όλες του τις καταστασιακές και κινησιολογικές μορφές, τη σιωπή και την ακινησία, τη φωνή και το λόγο. Η έμφαση δίνεται στη δυναμική της ομάδας για κατανόηση της ετερότητας, όπου ο σωματικός και φωνητικός αυτοσχεδιασμός μέσα από το παιχνίδι, τον αυθορμητισμό, τη σωματική έκφραση και την απορηματική κατάσταση, αποτελεί βασική τεχνική για την προσέγγιση του θεατρικού ρόλου, της συμπεριφοράς και των κινήτρων του, ενώ τα κείμενα δημιουργούν το πεδίο των καταστάσεων για τη σύλληψη και ανάπτυξη του λόγου, που αναδεικνύεται σε τελεστική και αξιοσημείωτη πράξη.

ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

Η θεατρική διδασκαλία χαρακτηρίζεται για την επιστημονική και καλλιτεχνική της υπόσταση, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάληψή της από τον εκπαιδευτικό προϋποθέτει τη γνώση του θεάτρου σαν θεωρία και πράξη και την ικανότητα να εμψυχώνει τη μαθητική / θεατρική ομάδα με όρους καλλιτεχνικούς και ψυχοπαιδαγωγικούς. Επομένως, κατά κύριο λόγο, η θεατρική αγωγή πρέπει να γίνεται από εκπαιδευτικούς – εμψυχωτές θεάτρου, που να μπορούν να διδάσκουν εμψυχώνοντας το δραματικό περιβάλλον και μπαίνοντας κι οι ίδιοι σε θεατρικό ρόλο. Ως εκ τούτου η εκπαίδευση φοιτητών και εκπαιδευτικών απαιτεί τη βιωματική εμπλοκή τους στο έργο της θεατρικής εμψύχωσης.
Τα εργαστηριακά μαθήματα που πραγματοποιούνται στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης εγγυώνται τη συστηματική θεατρική παιδεία και εκπαίδευση των φοιτητών μας, καθώς με αυτά γίνονται ικανοί να διερευνούν θεωρητικά και πραξιακά ζητήματα του θεάτρου. Οι φοιτητές εξοικειώνονται με ποικίλες, καινοτόμες μεθοδολογίες και αναπτύσσουν τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές, καλλιτεχνικές – σκηνικές δεξιότητες (στοχαστικές, εκφραστικές και επικοινωνιακές).

Δείτε περισσότερα εδώ στο utopia/sypapado

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΑΥΣΙΣ

Η Παιδαγωγική του Θεάτρου ορίζει τις αρχές και τους σκοπούς της, στηριζόμενη στα πορίσματα της ψυχολογίας, της παιδαγωγικής και των κοινωνικών επιστημών ευρύτερα. Η ψυχολογική θεώρηση της Παιδαγωγικής του Θεάτρου μάς επιτρέπει να ερμηνεύουμε και να κατανοούμε τη δημιουργία και την εμψύχωση του θεατρικού φαινομένου από την ψυχαναλυτική, φαινομενολογική-ανθρωπιστική, κοινωνικογνωστική και γνωστική του πλευρά.
Στο Εργαστήριο Θεάτρου ΠΑΥΣΙΣ αναπτύσσουμε με τρόπο βιωματικό τη θεατρική εμπειρία στην ομάδα, η οποία γίνεται αντιληπτή μέσα από τη διαπροσωπική, κοινωνική, στοχαστική, γλωσσική και κιναισθητική διάσταση, που αποτελούν συστατικά στοιχεία της επιδιωκόμενης “δραματικής” ανάπτυξης και της θεατρικής μαθητείας των συμμετεχόντων. Η ενσυναισθητική κατανόηση του “Άλλου” συνιστά προτεραιότητα της Ομάδας Θεάτρου ΠΑΥΣΙΣ καθιστώντας την ετερότητα κεντρικό πεδίο της θεατρικής έρευνας.

Δείτε περισσότερα εδώ στο wordpress/ergastiritheatrou

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Σίμος Παπαδόπουλος είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ιδίου Πανεπιστημίου, όπου εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: «Η διδακτική αξιοποίηση της δραματοποίησης στο μάθημα της Γλώσσας στο δημοτικό σχολείο». Εργάζεται ως επίκουρος καθηγητής στο ΠΤΔΕ του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και εμψυχωτής θεάτρου. Το έργο του επικεντρώνεται στη θεατρική και θεατροπαιδαγωγική έρευνα και συγγραφή, με δημοσιεύματα σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους, με επιμέλειες βιβλίων, με εισηγήσεις σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά συνέδρια, με τη συμμετοχή του σε ερευνητικά προγράμματα και επιτροπές. Σημειώνουμε ιδιαίτερα τις μελέτες του «Με τη Γλώσσα του Θεάτρου» (Κέδρος, 2007) και «Παιδαγωγική του Θεάτρου» (2010). Οι γνωστικές περιοχές των ενδιαφερόντων του εστιάζονται στην παιδαγωγική και διδακτική του θεάτρου, στην ανάλυση του δραματικού κειμένου, στο θέατρο για παιδιά και νέους, στο έργο των Μπρεχτ και Τσέχωφ κ.ά.