ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
Παπαδόπουλος, Σίμος (2007). Με τη Γλώσσα του Θεάτρου. Η διερευνητική δραματοποίηση στη διδασκαλία της Γλώσσας. Αθήνα: Κέδρος. [ISBN: 978– 960–04–3641–9]
Η μελέτη αποτελείται από δύο μέρη:
Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται η θεωρητική θεμελίωση της έρευνας και η προβληματική και μεθοδολογία της. Μεταξύ άλλων παρουσιάζονται οι μέθοδοι γλωσσικής διδασκαλίας και η παιδαγωγική–ψυχολογική και κοινωνιογλωσσολογική της θεώρηση, οι αρχές και ο σκοπός της επικοινωνιακής μεθόδου. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην αναγκαιότητα της διερευνητικής δραματοποίησης ως διδακτικής μεθοδολογίας στο πλαίσιο του αναλυτικού προγράμματος (Α.Π.), καθώς αυτή παρουσιάζεται ως κατεξοχήν μέσο για τη διαθεματική και διαπολιτισμική προσέγγιση της γνώσης, για την καλλιέργεια της κοινωνικής συνείδησης και αισθητικής εμπειρίας και για την ανάπτυξη της στοχαστικής και δημιουργικής μάθησης. Αναφέρεται η συμβολή της στη γλωσσική ανάπτυξη και μάθηση, σύμφωνα με σχετικές έρευνες και τονίζεται ο καθοριστικός ρόλος της εμψυχωτικής, διευκολυντικής και συνερευνητικής παρουσίας του δασκάλου.
Παρουσιάζονται τα δομικά στοιχεία του θεάτρου, οι τεχνικές θεάτρου και δράματος και οι σκηνικές πρακτικές. Γίνεται επίσης αναφορά στα κλειστά και ανοιχτά αναλυτικά προγράμματα, στο ρόλο των εκπαιδευτικών στη σύνταξη και ανάπτυξή τους και μια σύντομη εκτίμηση της πραγματικότητας που καθιέρωσαν τα Α.Π. του 1982-84 και 1999 στη διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος στο δημοτικό σχολείο. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η υπάρχουσα κατάσταση σχετικά με το μάθημα της Γλώσσας στο δημοτικό σχολείο και επισημαίνεται η ανάγκη αλλαγής της.
Το δεύτερο μέρος αποτελεί το ερευνητικό μέρος της μελέτης. Σ’ αυτά παρουσιάζονται λεπτομερώς οι τρεις κύκλοι της Έρευνας Δράσης με τις φάσεις του σχεδιασμού, της ανάπτυξης και της αξιολόγησης των μαθημάτων και η συνολική αξιολόγηση της έρευνας. Τέλος, αναφέρονται τα συμπεράσματα, κυριότερα από τα οποία είναι:
α) Η διερευνητική δραματοποίηση αποτελεί καλλιτεχνική και παιδαγωγική διαδικασία και σύγχρονη, αλληλοδραστική και διαθεματική διδακτική μέθοδο.
β) Η έμφαση στην επικοινωνιακή και εκφραστική, προφορική και γραπτή χρήση της Γλώσσας στη συνεργατική ομάδα και ο αυτοσχέδιος χαρακτήρας της δραματοποίησης καλλιέργησαν την επικοινωνιακή ικανότητα (communicative competence) των παιδιών και δημιούργησαν αυθεντικά και διερευνητικά περιβάλλοντα μάθησης.
γ) Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην Έρευνα Δράσης βελτίωσε την πρακτική τους και συνέβαλε στην προσωπική τους ανάπτυξη.